پاي صحبت شهرام لاسمي ، بازيگر نقش «قلقلي»
پاي صحبت شهرام لاسمي ، بازيگر نقش «قلقلي» پاي صحبت شهرام لاسمي ، بازيگر نقش «قلقلي»
جام جم آنلاين: چند سالي است که در کنار مجري پرسخن برنامه هاي کودک و خردسال شبکه 2سيما، مردي با جثه اي کوچک و با لبخندي بر لب اما بي کلام براي بچه ها برنامه اجرا مي کند. او «قلقلي » نام دارد.
با او که تاکنون در برنامه هايش سخني نگفته است ، گفتگويي ترتيب داده ايم تا او را بهتر بشناسيم .
ابتدا شايد بهتر باشد از خودتان بگوييد؛
متولد 26آذرماه 1343 هستم و يک دختر و يک پسر دارم . قبل از بازي در نقش قلقلي در تئاترهاي مذهبي به کارگرداني علائالدين رحيمي کار مي کردم.
قلقلي چگونه شکل گرفت ، فکرش از کجا آغاز شد و به نظر خودتان چگونه توانست اين همه سال دوام بياورد؛
شخصيت «قلقلي» را مديون خانم فريماه فرخي هستم که حدود 18سال پيش تهيه کننده برنامه «بازي ، شادي ، تماشا» بودند ، در اين برنامه بود که براي اولين بار قلقلي در کنار مجري برنامه آقاي قناد ظاهر شد. اين برنامه آنقدر برايم جذاب بود و بين بچه ها خوب جا باز کرد که تمام زندگي مرا در برگرفت ؛ به طوري که حتي خدمت سربازي ام عقب افتاد و من 3ماه جريمه شدم و اضافه خدمت گرفتم .
چگونه شد که تهيه کننده اين برنامه به اين نتيجه رسيد که «قلقلي» اصلا صحبت نکند؛
خانم فرخي که البته اکنون براي مداوا در خارج از کشور به سر مي برند، اعتقاد داشتند بچه ها چيزي را که به چشم مي بينند خيلي زودتر از آن چيزي که با گوش مي شنوند، درک مي کنند و «قلقلي» شخصيت بي کلامي است که مي تواند با حرکات ، پيام مورد نظر را به بچه ها برساند.
براي ارتباط برقرار کردن با بچه ها - که بسيار هم موفق بوديد - چه تمهيداتي به کار گرفتيد؛
اوايل کار سخت بود ، چون بچه ها «قلقلي» را نمي شناختند ؛ اما بعد که او را شناختند با او ارتباط برقرار کردند؛ چون احساس کردند که قلقلي مانند خود آنها «کودک » است . اين بهترين روش ارتباط است ، با اين که سالها گذشته و من سنم بالا رفته است ، اما بچه ها هنوز قلقلي را «کودک » مي دانند و او را دوست دارند.
شما چگونه کودک درون خود را زنده نگه داشته ايد؛
بيشتر به وسيله نوع بازي بي کلامي است که دارم و با حرکت و ميميک صورت با بچه ها حرف مي زنم . بازيگران سخنگو فراوان هستند ؛ اما بازيگري که چندين سال است بي کلام بازي مي کند ، فقط «قلقلي» است.
ظاهر قلقلي نيز در طول سالها چندان تغيير نکرده است؛
نه ، هنوز هم از لباسهايي با رنگهاي شاد استفاده مي کنم ؛ چون بچه ها اين رنگها را دوست دارند.
آيا در زمان اجرا، بداهه نيز داريد؛
بله ، بخصوص در برنامه هايي که به صورت زنده پخش مي شوند ، بيشتر بداهه است . ما حتي چند ماه پيش که شروع به پخش برنامه هاي زنده کرديم ، اصلا متن نداشتيم که به مرور زمان متنهايي براي ما آماده شد.
در برنامه هاي زنده چقدر کار شما مشکل تر مي شود؛
اين گونه برنامه ها بنا به تعريفي که دارند ، همزمان با ضبط به روي آنتن مي روند و مستقيما پخش مي شوند بنابراين درجه خطاي بازيگر و مجري بايد کاهش يابد. اما در برنامه هاي توليدي اگر اشتباهي صورت گيرد ، مي توان آن برنامه را دوباره تکرار کرد. چنين توهمي وجود دارد که «قلقلي» حتي در شرايط طبيعي نيز صحبت نمي کنه ... بله ، دقيقا همين گونه است . بعضي ها فکر مي کنند که من واقعا حرف نمي زنم . مثلا 2 ، 3 سال پيش در برنامه اي به نام «هوشي و کوشي» براي شبکه تهران که درباره صرفه جويي در مصرف آب بود، در کنار چند عروسک بازي کردم . در اين برنامه صحبت مي کردم ؛ اما اين را کسي باور نمي کرد و اگر همان روز من از خانه بيرون مي رفتم و مردم مرا مي ديدند، مي پرسيدند که آقا شما چرا در برنامه هايتان صحبت نمي کنيد.
وقتي در زمان ضبط برنامه ، مقابل بچه هايي که در استوديو هستند ، صحبت مي کنيد واکنش آنها چيست؛
اول تعجب مي کنند و برايشان خيلي جالب است که «قلقلي» صحبت مي کند .
اگر قرار باشد در برنامه اي صحبت کنيد، اولين جملاتي که به بچه ها خواهيد گفت ، چيست؛
راستش هنوز به اين قضيه فکر نکرده ام ، چون قلقلي را دوست دارم و مي خواهم او را حفظ کنم ، سالهاست برايش زحمت کشيده ام ، قلقلي براي بچه هاي هر دوره اي جذاب است.
پس از اين همه سال ، زوج عمو قناد و قلقلي چگونه حفظ شد؛
من و آقاي قناد از زمان ايفاي نقش برنامه «بازي ، شادي ، تماشا» ، با يکديگر دوست هستيم و رفت و آمد خانوادگي داريم ، بچه هاي ما نيز با يکديگر دوستان صميمي هستند.
بچه ها به اين زوج عادت کرده اند ، روزهايي که عمو قناد به تنهايي برنامه اجرا مي کند ، احساس مي شود در برنامه چيزي کم است؛
طبق برنامه ريزي مدير گروه کودک شبکه 2قرار شد برخي از روزها عمو قناد به تنهايي برنامه اجرا کند. البته ابتدا قرار بود روزهايي نيز من به تنهايي برنامه اجرا کنم که اين اتفاق نيفتاد.
اگر اين موقعيت پيش بيايد و قرار شود شما به تنهايي برنامه اجرا کنيد ، آن هم بدون کلام ، چه مي کنيد؛
اين اتفاق تاکنون پيش آمده ، سال گذشته برنامه اي را به تنهايي اجرا کردم ، البته با يک صداي شاهد. اولش سخت بود، اما فکر مي کنم اگر مدتي در اين خصوص تمرين و کار مي شد، برنامه جالبي از آب درمي آمد.
چند سال پيش ، اجراهاي خارج از استوديو بيشتر داشتيد مثل «مسابقه کوچک» که به مدارس مي رفتيد ، در اين نوع برنامه ها شور و هيجان بچه ها بيشتر بود ، اما چند وقتي است که بيشتر در استوديو و فضاي بسته کار مي کنيد ، دليل خاصي براي اين تغيير است؛
به خاطر پخشهاي زنده مجبوريم در استوديو باشيم . البته شما درست مي گوييد ، مثلا در برنامه «بازي ، شادي ، تماشا» که چندين سال پخش آن ادامه يافت ، مثلا بچه اي براي ما نامه مي نوشت که وسيله اي اختراع کرده است و از ما دعوت مي کرد از اختراع او ديدن کنيم . من به همراه عمو قناد راهي مي شديم ، در طول راه اتفاقات جالبي رخ مي داد، اما وقتي مي رسيديم ، متوجه مي شديم اختراعي در کار نيست و فقط يک شوخي بوده است . اين برنامه سرشار از شوخي و طنز بود و طرفداران زيادي داشت . به هر حال خوشحالم که بچه ها از شخصيت قلقلي راضي اند.
ابتدا شايد بهتر باشد از خودتان بگوييد؛
متولد 26آذرماه 1343 هستم و يک دختر و يک پسر دارم . قبل از بازي در نقش قلقلي در تئاترهاي مذهبي به کارگرداني علائالدين رحيمي کار مي کردم.
قلقلي چگونه شکل گرفت ، فکرش از کجا آغاز شد و به نظر خودتان چگونه توانست اين همه سال دوام بياورد؛
شخصيت «قلقلي» را مديون خانم فريماه فرخي هستم که حدود 18سال پيش تهيه کننده برنامه «بازي ، شادي ، تماشا» بودند ، در اين برنامه بود که براي اولين بار قلقلي در کنار مجري برنامه آقاي قناد ظاهر شد. اين برنامه آنقدر برايم جذاب بود و بين بچه ها خوب جا باز کرد که تمام زندگي مرا در برگرفت ؛ به طوري که حتي خدمت سربازي ام عقب افتاد و من 3ماه جريمه شدم و اضافه خدمت گرفتم .
چگونه شد که تهيه کننده اين برنامه به اين نتيجه رسيد که «قلقلي» اصلا صحبت نکند؛
خانم فرخي که البته اکنون براي مداوا در خارج از کشور به سر مي برند، اعتقاد داشتند بچه ها چيزي را که به چشم مي بينند خيلي زودتر از آن چيزي که با گوش مي شنوند، درک مي کنند و «قلقلي» شخصيت بي کلامي است که مي تواند با حرکات ، پيام مورد نظر را به بچه ها برساند.
براي ارتباط برقرار کردن با بچه ها - که بسيار هم موفق بوديد - چه تمهيداتي به کار گرفتيد؛
اوايل کار سخت بود ، چون بچه ها «قلقلي» را نمي شناختند ؛ اما بعد که او را شناختند با او ارتباط برقرار کردند؛ چون احساس کردند که قلقلي مانند خود آنها «کودک » است . اين بهترين روش ارتباط است ، با اين که سالها گذشته و من سنم بالا رفته است ، اما بچه ها هنوز قلقلي را «کودک » مي دانند و او را دوست دارند.
شما چگونه کودک درون خود را زنده نگه داشته ايد؛
بيشتر به وسيله نوع بازي بي کلامي است که دارم و با حرکت و ميميک صورت با بچه ها حرف مي زنم . بازيگران سخنگو فراوان هستند ؛ اما بازيگري که چندين سال است بي کلام بازي مي کند ، فقط «قلقلي» است.
ظاهر قلقلي نيز در طول سالها چندان تغيير نکرده است؛
نه ، هنوز هم از لباسهايي با رنگهاي شاد استفاده مي کنم ؛ چون بچه ها اين رنگها را دوست دارند.
آيا در زمان اجرا، بداهه نيز داريد؛
بله ، بخصوص در برنامه هايي که به صورت زنده پخش مي شوند ، بيشتر بداهه است . ما حتي چند ماه پيش که شروع به پخش برنامه هاي زنده کرديم ، اصلا متن نداشتيم که به مرور زمان متنهايي براي ما آماده شد.
در برنامه هاي زنده چقدر کار شما مشکل تر مي شود؛
اين گونه برنامه ها بنا به تعريفي که دارند ، همزمان با ضبط به روي آنتن مي روند و مستقيما پخش مي شوند بنابراين درجه خطاي بازيگر و مجري بايد کاهش يابد. اما در برنامه هاي توليدي اگر اشتباهي صورت گيرد ، مي توان آن برنامه را دوباره تکرار کرد. چنين توهمي وجود دارد که «قلقلي» حتي در شرايط طبيعي نيز صحبت نمي کنه ... بله ، دقيقا همين گونه است . بعضي ها فکر مي کنند که من واقعا حرف نمي زنم . مثلا 2 ، 3 سال پيش در برنامه اي به نام «هوشي و کوشي» براي شبکه تهران که درباره صرفه جويي در مصرف آب بود، در کنار چند عروسک بازي کردم . در اين برنامه صحبت مي کردم ؛ اما اين را کسي باور نمي کرد و اگر همان روز من از خانه بيرون مي رفتم و مردم مرا مي ديدند، مي پرسيدند که آقا شما چرا در برنامه هايتان صحبت نمي کنيد.
وقتي در زمان ضبط برنامه ، مقابل بچه هايي که در استوديو هستند ، صحبت مي کنيد واکنش آنها چيست؛
اول تعجب مي کنند و برايشان خيلي جالب است که «قلقلي» صحبت مي کند .
اگر قرار باشد در برنامه اي صحبت کنيد، اولين جملاتي که به بچه ها خواهيد گفت ، چيست؛
راستش هنوز به اين قضيه فکر نکرده ام ، چون قلقلي را دوست دارم و مي خواهم او را حفظ کنم ، سالهاست برايش زحمت کشيده ام ، قلقلي براي بچه هاي هر دوره اي جذاب است.
پس از اين همه سال ، زوج عمو قناد و قلقلي چگونه حفظ شد؛
من و آقاي قناد از زمان ايفاي نقش برنامه «بازي ، شادي ، تماشا» ، با يکديگر دوست هستيم و رفت و آمد خانوادگي داريم ، بچه هاي ما نيز با يکديگر دوستان صميمي هستند.
بچه ها به اين زوج عادت کرده اند ، روزهايي که عمو قناد به تنهايي برنامه اجرا مي کند ، احساس مي شود در برنامه چيزي کم است؛
طبق برنامه ريزي مدير گروه کودک شبکه 2قرار شد برخي از روزها عمو قناد به تنهايي برنامه اجرا کند. البته ابتدا قرار بود روزهايي نيز من به تنهايي برنامه اجرا کنم که اين اتفاق نيفتاد.
اگر اين موقعيت پيش بيايد و قرار شود شما به تنهايي برنامه اجرا کنيد ، آن هم بدون کلام ، چه مي کنيد؛
اين اتفاق تاکنون پيش آمده ، سال گذشته برنامه اي را به تنهايي اجرا کردم ، البته با يک صداي شاهد. اولش سخت بود، اما فکر مي کنم اگر مدتي در اين خصوص تمرين و کار مي شد، برنامه جالبي از آب درمي آمد.
چند سال پيش ، اجراهاي خارج از استوديو بيشتر داشتيد مثل «مسابقه کوچک» که به مدارس مي رفتيد ، در اين نوع برنامه ها شور و هيجان بچه ها بيشتر بود ، اما چند وقتي است که بيشتر در استوديو و فضاي بسته کار مي کنيد ، دليل خاصي براي اين تغيير است؛
به خاطر پخشهاي زنده مجبوريم در استوديو باشيم . البته شما درست مي گوييد ، مثلا در برنامه «بازي ، شادي ، تماشا» که چندين سال پخش آن ادامه يافت ، مثلا بچه اي براي ما نامه مي نوشت که وسيله اي اختراع کرده است و از ما دعوت مي کرد از اختراع او ديدن کنيم . من به همراه عمو قناد راهي مي شديم ، در طول راه اتفاقات جالبي رخ مي داد، اما وقتي مي رسيديم ، متوجه مي شديم اختراعي در کار نيست و فقط يک شوخي بوده است . اين برنامه سرشار از شوخي و طنز بود و طرفداران زيادي داشت . به هر حال خوشحالم که بچه ها از شخصيت قلقلي راضي اند.
